‘Maar twee vrouwen?’

‘Ach, nou ja …’

De geslaagde vlucht over zee naar de vrijheid deed Greta Mendels de oorlog overleven. Maar haar man Bram mocht de bevrijding niet beleven. Hij raakte op 26 oktober 1944 als soldaat van de Prinses Irene Brigade zwaargewond bij Broekhoven in de strijd om de bevrijding van Tilburg. Hij overleed op 31 oktober in een militair hospitaal in Brussel. Hij was aan de holocaust ontkomen voor de vrijheid van anderen. Daar hoorden niet zijn ouders, zijn oudere broer Henry en vrijwel alle andere familieleden toe. Net zo min als de ouders van Greta uit de Waalstraat in Amsterdam en haar oudere zuster Therese, die ondergedoken was, maar door een patient, - Therese was verpleegster - werd verraden.

De oorlog heeft zijn tol geeist en er was voor Greta Levi maar weinig om positief op terug te zien. Wel ontkwam haar zuster Dora aan deportatie en Greta was het geluk beschoren in januari 1943 het leven te schenken aan een zoon.

Jarenlang heeft zij vriendschapsbanden onderhouden met een politieman uit Sevenoal in Kent en zijn familie, die haar en de medevluchters op 22 november 1941 op het strand van Herne Bay opwachtten, mee naar huis namen en trakteerden op grote hoeveelheden lekkere thee en net zoveel smakelijk brood als ze maar op konden.

Na de aankomst op de kust van zuidoost Engeland volgde de verplichte reis naar Londen, waar allen een paar weken in de zogenaamde ‘Patriotic School’ werden onderbracht voor een uitgebreid verhoor door onder anderen de befaamde ‘spycatcher’ Oreste Pinto. Dat wil zeggen: de acht mannen. Greta Levi werd echter nooit verhoord. Men zag kennelijk geen Duitse spionne in haar. Het heeft haar wel verbaasd omdat er zulke strenge veiligheidsmaatregelen waren.

Na de verplichte quarantaine viel de groep snel uiteen. De mannen meldden zich allen voor de marine of, zoals Bram Levi deed, voor de Prinses Irene Brigade, die toen net was opgericht. Hij maakte van 8 augustus 1944 na de invasie als soldaat R. Rodriques, (het was niet verantwoord zijn joodse naam aan te houden in verband met een mogelijke krijsgevangenschap), de opmars van de brigade door Frankrijk, Belgie en het zuiden van Nederland mee. Tot aan de fatale verwonding bij Broekhoven.

Van de groep Engelandvaarders haalde ook Van Krimpen de bevrijding niet. Hij kwam om toen het vrachtschip, waar hij op voer, werd getorpedeerd.

Greta bleef in Londen waar zij in de linnenkamer van een tehuis voor´gevallen meisjes´werkte en daarna voor het Nederlandse Rode Kruis in Londen. Na afloop van de oorlog keerde zij naar het vaderland terug en vestigde zich met haar zoontje in Utrecht.

                      Slot